Το Γαλλικό σοκάκι : (Τζεζάιρ Σοκάκ) ή ( Φρανσίζ Σοκάκ )

 

Σε ένα κείμενο του ο  Αλέξανδρος Μασαβέτας ( εξαιρετικός συγγραφέας το τελευταίο του  βιβλίο  «Κωνσταντινούπολη, η πόλη των απόντων»  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη  ,  δημοσιογράφος και ανταποκριτής  ειδησεογραφικών  πρακτορείων  στη Κωνσταντινούπολη )   χαρακτηρίζει  το Γαλλικό σοκάκι   ως ένα κιτσαριό αξιοθέατο της Πόλης , και δεν θα διαφωνήσω μαζί του. Εγώ θα το χαρακτήριζα «γιαλατζί» Γαλλικό σοκάκι  για όλους τους  παρακάτω   λόγους που αναφέρει . 

Σας παραθέτω το κείμενο του προς ενημέρωση σας :

«……Θα προσπεράσεις και θα αγνοήσεις επιδεικτικά το κιτσαριό που ακούει στο όνομα Τζεζάιρ Σοκάκ ή συχνότερα (και μεταξύ των ταξιτζήδων) Φράνσιζ Σοκάκ (Γαλλικό σοκάκι). Πρόκειται για ένα ατυχές σχέδιο αστικής ανάπλασης ενός πάλαι ποτέ φτωχικού πλην γοητευτικού σοκακιού της περιοχής. Το αποτέλεσμα, που φιλοδοξούσε “να φυτεύσει στην Πόλη μια γωνιά του Παρισιού”, υπήρξε θλιβερό – κιτς χρώματα, κιτς γύψινα αγάλματα, κιτς μουσική και άθλιο δήθεν γαλλικό (ο Θεός να το κάνει) φαγητό σε τσιμπημένες τιμές. Αν κάτι το καλό έχει το Φρανσίζ Σοκάκ είναι η κίνηση, η μουσική, γλυκανάλατη είναι η αλήθεια, που όμως μας νανουρίζει τα βράδια του καλοκαιριού, και το ότι λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τα ταξί.»